Σε αντίθεση με τη “δημοσκόπηση” Αλαφούζου που έδινε διαφορά 7 μονάδων και “έπαιξε” περισσότερο κι από τον ΓΑΠ, αυτήν, μάλλον, θα τη φάει το σκοτάδι. Κι ας είναι μια δημοσκόπηση που δεν απέχει και πολύ από τα υπαρκτά και αναμφισβήτητα αποτελέσματα των εκλογών του Νοεμβρίου. Αποτυπώνει μάλιστα την τάση που είχε φανεί να διαμορφώνεται στην πραγματική κοινωνία τότε.
Δύο άλλα στοιχεία που θα πρέπει να λάβουμε, επίσης, υπόψη είναι:
1) Οι τσάτσοι του συστήματος και στηρίγματα της κατοχικής Κυβέρνησης και του Μνημονίου φαίνεται να έχουν πιάσει “ταβάνι”. Και ασφαλώς σε συνθήκες πόλωσης η πορεία προβλέπεται μάλλον πτωτική.
2) Το ποσοστό αναποφάσιστων / αποχής παραμένει σταθερά υψηλό.
Το άγριο μέλλον έρχεται
Αλλά ποιος θα το προϋπαντήσει; Αν παραμείνουμε απλά να το κοιτάμε και να το περιμένουμε καρτερικά, δεν θα μας προσπεράσει απλώς αλλά θα μας σαρώσει. Η δυναμική του Νοέμβρη αφέθηκε να χαθεί. Αλλά δεν έσβησε.
- Χρειάζεται τη νέα σπίθα για να ξαναφουντώσει και να γίνει ποτάμι.
- Χρειάζεται τη σταθερή και καθαρή γλώσσα του Αν. Σαμαρά.
- Χρειάζεται τους “άγνωστους” αλλά άφθαρτους που άρχισαν να παίρνουν στην πλάτη τους τη ΝΔ και να ΠΕΙΘΟΥΝ.
- Χρειάζεται ξεκαθάρισμα με τα καμμένα χαρτιά του Κολωνακίου.
- Χρειάζεται κοίταγμα στα μάτια και ξεκάθαρες κουβέντες για το μνημόνιο, για τα εθνικά θέματα, για την ΑΟΖ, για τους λαθρομετανάστες, για τις ΜΚΟ που απομυζούν το υστέρημα του ελληνικού λαού, για τα λαμόγια των σκανδάλων που ακόμη κυκλοφορούν ανάμεσά μας, για τους “βασικούς μετόχους”…
Ο δρόμος για το αύριο περνάει μέσα από ρήξεις και ανατροπές και όχι από συμβιβασμούς και συστημική πολιτική.
Το άγριο μέλλον έρχεται… Αλλά δεν θα περιμένει…