Το τελευταίο χρονικό διάστημα υπάρχει μεγάλη κινητοποίηση από τη πλευρά του Υπουργείου σχετικά με τις Συγχωνεύσεις-Καταργήσεις Σχολείων.
Στις 14/1/2011 το Υπουργείο εξέδωσε Δελτίο Τύπου με το οποίο προαναγγέλλει «Συγχωνεύσεις-Καταργήσεις Σχολείων», προκειμένου να δημιουργηθούν Σχολικά κέντρα και πολυδύναμες Σχολικές Μονάδες έχοντας ως βασικό στόχο, σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τον εξορθολογισμό στη διασπορά των Σχολικών Μονάδων και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών.
Η ηγεσία του Υπουργείου , όπως έκανε και με τα 800 ΟΛΟΗΜΕΡΑ ,προχωρά μονομερώς στις Συγχωνεύσεις-Καταργήσεις, αδιαφορώντας για τη νόμιμη διαδικασία. Σύμφωνα με το άρθρο 49 & 50 του νόμου 1566/85,το Δεκέμβριο κάθε έτους γινόταν οι προτάσεις για ιδρύσεις-συγχωνεύσεις-προαγωγές και καταργήσεις Σχολικών μονάδων. Οι προτάσεις ξεκινούσαν από τις Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας, κατόπιν συζήτησης με τους τοπικούς φορείς και στη συνέχεια από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Παιδείας έφευγε η τελική πρόταση στο Υπουργείο.
Στόχος της ηγεσίας του Υπουργείου είναι, λειτουργώντας με ψυχρή και απρόσωπη λογιστική τακτική, να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων, στη λογική του 1/25 ή 1/26, δημιουργώντας ομοιογενή αριθμητικά τμήματα, προκειμένου να γίνει εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού και δαπανών, αδιαφορώντας για τις ιδιαιτερότητες της κάθε Σχολικής Μονάδας. Ιδιαιτερότητες που έχουν να κάνουν με το μαθητικό δυναμικό και τις κτηριακές υποδομές των Σχολείων (μαθητές αλλοδαποί –ρομά κ.λπ.).
Σύμφωνα πάντα με τον οργανωτικό σχεδιασμό του Υπουργείου, βασικός παιδαγωγικός στόχος είναι να υπάρχει «ένας δάσκαλος ανά τάξη καθώς και ικανός αριθμός μαθητών ανά τάξη». Παιδαγωγικός στόχος που δημιουργεί ερωτηματικά: Δηλαδή μέχρι τώρα δεν υπήρχε ένας δάσκαλος ανά τάξη; Ποια παιδαγωγική είναι αυτή που ορίζει ως ορθή την ύπαρξη 25-26 στοιβαγμένων παιδιών, από Αλβανία-Ρωσία-Γεωργία-Βουλγαρία-Κίνα κ.λπ. μέσα σε απαράδεκτες αίθουσες;
Οι γραφειοκράτες του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, δυστυχώς δεν έχουν επαφή με την εκπαιδευτική πραγματικότητα, ίσως γιατί ποτέ δεν ήταν εκπαιδευτικοί τάξης και δεν γνωρίζουν τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στην καθημερινή μαθησιακή διαδικασία.
Είναι απαράδεκτο για ένα τόσο σοβαρό θέμα που αφορά μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς και τοπικές κοινωνίες, να προχωρούν μονομερώς σε τέτοιες κινήσεις, καταστρατηγώντας το Ν. 1566/85,αδιαφορώντας ουσιαστικά για την άποψη των γονέων των εκπαιδευτικών και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΑΙΡΕΤΟΣ Π.Υ.Σ.Π.Ε ΑΝ. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΕΚΙΔΗΣ 
Σχολιάστε