Όταν άκουσα τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να λέει ότι αισθάνεται εθνική ντροπή όταν αγοράζει όπλα που δεν τα χρειαζόμαστε σκέφθηκα προς στιγμή ότι άρχισε την αυτοκριτική του δημόσια. Αλλά όχι, βέβαια συνήλθα άμεσα, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται από αυτούς τους πολιτικούς. Σκέφτομαι πόσες φορές σε προσωπικό επίπεδο οι Έλληνες αισθάνθηκαν εθνική ντροπή για την εκλογή των αντιπροσώπων του λαού. Πόσες φορές αισθανθήκαμε εθνική ντροπή για τα σκάνδαλα που σκεπάστηκαν ανερυθρίαστα από τους όλους εκείνους τους λειτουργούς που έχουν ορισθεί να υπηρετούν τον πολίτη.
Ποια εθνική ντροπή αισθανθήκαμε για το έγκλημα των Ιμίων; Ποια εθνική ντροπή αισθανόμαστε για αυτούς να ψεύδονται για το ισχυρό κράτος που έχουμε και την άλλη στιγμή να ομολογείται κυνικά «ε αυτή είναι η Ελλάδα» ή το άλλο «η Ελλάς είναι μακριά από την Κύπρο».
Ποια εθνική ντροπή αισθανόμαστε για το ξεπούλημα της ελληνικής οικονομίας από τους «φιλέλληνες» κυβερνήτες, τους τυχάρπαστους συνδικαλιστές, τους ανίκανους της τοπικής αυτοδιοίκησης, τους επίορκους γιατρούς, τους αστυνομικούς που παραβιάζουν τον όρκο τους, τους στρατιωτικούς να δέχονται τα δώρα τους από τις πολεμικές βιομηχανίες, τους μεγαλομπακάληδες να ληστεύουν τους καταναλωτές και ο κάθε ασυνείδητος άρπαγας να πιστεύει ότι το κράτος είναι αυτός.
Εθνική ντροπή η ληστεία των δημόσιων ταμείων και η κατάληξη της χώρας στα νύχια των τραπεζιτών εγχώριων και διεθνών.
Εθνική ντροπή η αλλοίωση του πληθυσμού των Ελλήνων με ότι σημαίνει για το μέλλον του λαού.
Εθνική ντροπή η κλοπή του ιδρώτα του εργαζόμενου και η κλοπή των συντάξεων.
Εθνική ντροπή η ελλιπής παρακολούθηση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών με αποτέλεσμα να απαξιώσουν ένα κλάδο με χιλιάδες εργαζόμενους και εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους. Πόσες ακόμα ντροπές που αισθανόμαστε, μπορούμε να λέμε, αλλά είμαστε ανήμποροι να εκφραστούμε πλέον γιατί ο τύπος είναι διαβρωμένος σε σημείο πλήρους αναξιοπιστίας.
Μάντζαρης Γεώργιος.
Δημοσιεύτηκε στο Ας μιλήσουμε επιτέλους
Σχολιάστε